sâmbătă, 19 februarie 2011

Xa estou aquiiiiiii

Que sí, que andiven missing, coma no título daquela película de Costa Gavras. Pero é que me andivo a cambiar a vida e non reacciono ben aos cambios, ademais de sofrer certos problemas de infraestructura. Nada tan grave coma se en realidade estivese na situación da antes citada película; talvez naquel Chile os meus chistes sobre católicos e a miña simpatía polo barbudo alemán non fosen tomadas de bo roio.

Pero como non estou alí sigo vivo, sobrevivindo mesmo aos procesos eleitorais da monarquía. Que por certo, hai que ver que chea de analistas políticos hai neste país… eu tamén quero ser un!. Pagarán ben?, digo eu que según onde. Por escribir aquí no blogue non dan un peso, diso xa me dei conta hai ben tempo con pesar do meu corazón… pero hai outras compensacións, como poder pontificar libremente. A min váleme, así que vou falar do tema, así por riba e coa falta de sentido común que me caracteriza. Aí vai a miña análise do proceso eleitoral do pasado fin de semana: eran moitos malos e a xente votou aos peores, conclusión: este é un país de merda… e postos a elexir ineptos e reaccionarios non preferirá este país a miña ditadura absolutista?. Xa veredes que ven o imos pasar cando domine o mundo… polo menos eu.

O que si me reventa é que na miña ausencia se produciran circunstancias tan desagradables como a deserción de a randeeira… que por certo, por Coruña quero verche pero xa, para tomar ese licor café (o meu sen licor), e falar de todas esas cousas, ás que hai que haberá que engadir un debate sobre a desaparición dun dos blogues mais imprescindibles do blogomillo.

E bueno, síntoo moitísimo ter desaparecido así todos estes días, de verdade que non o tería feito de non ter unha causa de forza maior, coido que aínda podo dicer moitas mais estupideces neste meu niño. Sei que algúns tedes por sombreiro tanta tolemia que até me botáchedes de menos, agardo que disculpedes este obrigado lapso. Agora que ando de novo pola rede adiante tereime que ir poñendo ao día nas novidades dos blogues amigos e do blogomillo todo… uf!, pouco a pouco que teño moitas cousas aínda no ar… pero hoxe mesmo empezo.

Ale, xa quitei as telarañas despois de voltar desta viaxe, agora a desfrutar do sabor do fogar… falta un toque persoal;
Ala, xa está… e uns consellos que se me ocorreron; non metades os dedos nun enchufe se tedes as mans molladas ou con restos de mermelada de fresa, non dedes nunca demasiadas voltas sobre vos mesmos porque posiblemente vos mareedes, non xoguedes con lume porque soe estar bastante quente, e non votedes ao PP porque podes quedarte cego… ademais logo me da o roio antisocial e é unha lata.

Unha aperta a todos e todas.